Toen in maart 2012 in Japan de eerste videobril op de markt kwam, werd in Leiden een onderzoeksgroep opgezet van bachelorstudenten taalwetenschap. Ontwikkelaar Michiel Overbeek en hoogleraar psycho- en neurolinguistiek Niels Schiller hadden al eerder over het idee van een ondertitelingsbril voor doven en zeer slechthorenden gebrainstormd.
Nu konden de mogelijkheden daadwerkelijk worden onderzocht worden met een groep auditief beperkte proefpersonen. Maandag presenteerden de studenten de eerste resultaten.
‘In de bril zit een microfoon, die is verbonden met een laptop waarop software staat die gesproken taal omzet in tekst. Die tekst wordt vervolgens op de binnenkant van de brilglazen geprojecteerd, als ondertiteling’, legt bachelorstudente taalwetenschap Maartje Lindhout uit.
Het ontwerp sloeg aan, al leverde het onderzoek een hoop verbeterpunten op. ‘Waar in beeld de ondertiteling komt bijvoorbeeld en dat de bril nog best wat modieuzer vormgegeven mocht worden’, vertelt studente Marianna Pános.
Samen met hun proefpersonen en verschillende wetenschappers gingen de studenten in discussie over de mogelijkheden, maar ook over de beperkingen van de bril. Overbeek, zelf zeer slechthorend, leidde de discussie, met een prototype van de SpraakZien-bril op zijn neus.
‘Het geeft een soort Droste-effect, om direct te lezen wat je zojuist zelf gezegd hebt.’ Over anderhalf jaar hoopt hij met zijn bedrijf Oorzaak de bril op de markt te kunnen brengen. ‘Het zal nog niet perfect zijn, maar wel beter dan dit.’ MVW