Columns & opinie
Sociaal aanvaardbare sm
De Universiteit Gent heeft sm-studentenvereniging Kajira (‘slavenmeisje’) deze week officieel erkend als studentenvereniging. Bestuurslid Lieven (‘geen achternaam’) is blij.
Judith van Hoogdalem
woensdag 20 maart 2013

Hoe belangrijk is erkenning door de universiteit?

‘Heel belangrijk, omdat het een kwaliteits-label is. Het maakt meteen duidelijk aan de buitenwereld dat we niks fout doen en niet zomaar een bende zijn die wat aanrommelen. Verder hebben we nu ook recht op subsidies voor onze lezingen.’

Vorig jaar is jullie aanvraag tot erkenning afgewezen. Is er sprake van tegenwerking van de universiteit?

‘Totaal niet. In het studiejaar 2011-2012 hebben wij een aanvraag ingediend. Toen is de aanvraag niet in behandeling genomen vanwege technische mankementen in het dossier, maar absoluut niet om tegenwerking van de universiteit.’

Kajira is een vereniging voor studenten met interesse in bondage en sadomasochisme. Maar waarom zou je studenten met een dergelijke interesse verenigen?

‘Studentenverenigingen bestaan om jongeren met dezelfde interesse groeperen. Kajira doet precies hetzelfde: wij willen door middel van onze vereniging studenten de mogelijkheid bieden om met elkaar in contact te komen. We zijn dus niet een club waar zomaar iedereen lid kan worden: het is alleen bedoeld voor studenten tot 25 jaar oud. Daarnaast proberen we met onze vereniging de interesse in sm sociaal aanvaardbaar te maken.’

Rust er dan zo’n zwaar taboe op?

‘Hier in België wel degelijk. Er wordt niet open over gesproken. Iedereen weet dat het bestaat, maar het is ondenkbaar dat je aan de buitenwereld kenbaar maakt dat je aan sm doet. Dat willen wij door middel van onze studentenvereniging veranderen.’

Waarom staan de bestuursleden dan met een schuilnaam en zonder foto op jullie website?

‘Een taboe doorbreken doe je niet door te zeggen: dit zijn de namen van mensen die aan sm doen. Het is belangrijk dat de privacy beschermd wordt. Wij proberen het bespreekbaar te maken. Daar houdt het overigens ook mee op: er wordt op onze vereniging niet aan sm gedaan.

‘Er zijn natuurlijk genoeg websites, maar in plaats van naar het scherm te staren kan je elkaar ook in het echt ontmoeten. Wij zijn puur informatief en organiseren lezingen en praatavonden, zodat geïnteresseerden elkaar in het echt kunnen ontmoeten. Bovendien kan je je op internet voordoen zoals je wilt: je kan zeggen dat je een student van 20 bent terwijl je eigenlijk een vent van 77 bent. Bij ons ben je wie je bent: je kan je niet verschuilen achter een masker.’

Is er veel animo voor uw vereniging?

‘Zeker. De afgelopen twee jaar lag het aantal inschrijvingen op meer dan 200 per jaar. We hebben geen echte leden, maar wel een vaste groep van 20 à 30 studenten die bij bijna elke activiteit aanwezig is. Het onderwerp leeft echt onder studenten.’