Studentenleven
Kamervragen: 'We gooien met meel en mayonaise'
Petra Meijer
woensdag 13 februari 2013
© Marc de Haan

Huis: Oude Singel 56

Kamer: 14,5 m2

Betaalt: 300 euro

Bewoners: 8

Hoe ben je aan deze kamer gekomen?

‘Ik kom uit Zutphen en had dus echt een kamer nodig. Tijdens de El Cid kon ik hier hospiteren, en het was meteen raak. Vorig jaar woonde ik nog wel in "de donkere kamer". Eén van de vragen tijdens het hospiteren was: "Wat is je houding tegenover duiven?" Omdat ik niet zo snel een antwoord wist, kreeg ik een paar meerkeuze-opties voorgeschoteld. Ik koos voor "knuffelen en ze lief toespreken".

Het goede antwoord was: "Ze neerschieten met een luchtbuks." Een grapje natuurlijk, maar nu ik hier woon, begrijp ik het wel. Vroeger zat er in dit pand een hele duivenkolonie, en ook nu moeten we regelmatig de dakgoot in klimmen om alle nesten en poep eruit te scheppen. Als je in de fusie zit, hoor je het geschraap van hun pootjes op het dak. Het zijn echt irritante beesten.’

Waarom ben je doorverhuisd?

‘De donkere kamer wil niemand graag hebben. Er staat een ander pand vlak achter het raam waardoor het altijd avond lijkt. En het is heel gehorig, want je zit naast de bestuurskamer van het NSL-bestuur. Ik kon alles altijd letterlijk verstaan. Een bestuurslid zei een keer voor de grap: "Wat een vervelende groep sjaarzen dit jaar." Dan riepen ze er meteen luid achteraan: "Behalve Karin natuurlijk."

'Deze kamer is ook best gehorig. Als er bij NSL beneden een feestje is, kan ik altijd mijn kleren weer aantrekken en meefeesten. Slapen heeft dan toch geen zin.’

Wat maakt het hier de moeite waard?

‘De enorme ramen en grote hoeveelheid licht. Omdat ik aan de voorkant van het pand woon, kan ik altijd zien wat er buiten gebeurt. Soms ontvoert NSL een bestuurslid van een zustervereniging. Daarop volgt vaak een inval: ze trommelen zo veel mogelijk mensen op om hun bestuurslid terug te halen.’

Dat klinkt heftig.

‘NSL’ers barricaderen de deur terwijl zij zooiend binnen proberen te komen. Omdat wij aan de voorkant van het gebouw wonen, gooien we emmers water en pakken meel uit het raam naar beneden. We gebruiken wat we in huis hebben. Mayonaise en pakken melk doen het ook goed. Maar na afloop drinken we gewoon samen een biertje, hoor. Het draait uiteindelijk om verbroedering. Het is leuk om mee te maken, maar omdat ik op de eerste verdieping woon, komt alle meel en smurrie vanaf de tweede en derde verdieping ook op mijn ramen terecht. Ze mogen wel weer eens gewassen worden.’

Wat is het mooiste object in je kamer?

‘Mijn blauwe schoenen. Ik draag ze bijna nooit, maar ze staan altijd in het zicht. Ik ben gek op schoenen, ik denk dat ik in totaal 25 paar heb. Met mijn schoenmaat 35 kom ik helaas niet zo gemakkelijk aan een paar mooie hakken, daarom ben ik op deze extra trots.’