‘Op het veld lijkt het alsof we elkaar doodmaken, maar eigenlijk zijn we een stel debielen met veel respect voor onze medemens’, zegt Tom Beunder (27, geneeskunde). Een klein groepje besnorde mannen van het Leidsch Studenten Rugbygezelschap (LSRG) bestelt bier in café Eigenzorg. De snorrenborrel betekent het einde van Movember. Elk jaar, in november, laten mannen over de hele wereld hun snor staan om aandacht te vragen voor prostaatkanker. Op een speciale site maken de Mo Bros een prof iel aan, waar ze de ontwikkeling van hun moustaches met grote zorg vastleggen, en waar ze geld inzamelen.‘Elke reden om een snor te laten staan is een goede reden’, zegt Koos Wabeke (25, hbo geschiedenis). ‘Het voelt goed om met een groep mensen geld op te halen voor onderzoek naar een ziekte waarvan elke man hoopt dat hij hem nooit zal krijgen.’ Op de vraag hoeveel geld hij al heeft opgehaald blijft het even stil. ‘Nog niets eigenlijk. Maar het creëren van awareness is minstens zo belangrijk.’ Het tien teamleden van LSRG haalden in totaal zevenhonderd euro op.‘Binnen de rugbywereld is het ook heel normaal om mee te doen. Er zijn nu grote internationale wedstrijden op tv, en dan zie je hele teams uit Australië en Nieuw Zeeland met een snor op het veld staan’, zegt Peter Verkerk (25, biomedische wetenschappen). Zelf is Verkerk opvallend snorloos. ‘Ik doe niet mee, maar ik sponsor’, verontschuldigt hij zich. ‘Ik had twee belangrijke presentaties. Het is echt niet zo dat een mooie snor tegenwoordig niet meer kan, maar in een maand tijd krijg je natuurlijk geen mooie snor. De eerste twee weken zitten je collega’s tegen een onverzorgd vlassnorretje aan te kijken. In de medische wereld is dat not done.’Liet een team van Minerva nog weten dat een van hun deelnemers ‘het kriebelende beest op zijn bovenlip niet meer aankon en hem toen toch maar heeft afgeschoren’, de rugbyers hebben weinig last van hun snor. ‘Je moet het gewoon bijhouden zodat er geen haren over je bovenlip heen groeien. En een beetje netjes eten’, aldus Beunder.De vriendinnetjes van de heren waren minder blij met de actie. ‘Soms dreigen ze zich ook een maand lang niet te scheren’, zegt Michaël Naulais (24, Molecular Science & Technology). ‘Dat zijn nare argumenten.’ Beunder valt hem bij: ‘Of als chicks zeggen: “Het mag wel, maar ik vind het niet leuk”.’ Hij trekt een vies gezicht. ‘Ik hoorde laatst over een Tweede Kamerlid dat niet mee deed omdat zijn vrouw het niet leuk vond. Kerels moeten een beetje ruggengraat kweken. Misschien dat het daarom binnen rugby gebruikelijker is. Wij zijn geen slapperds.’Naulais: ‘We zijn behoorlijk competitief. Een van onze teamgenoten heeft na een maand nog steeds maar drie snorharen. Daar lachen we om.’ Beunder: ‘Dat moet wel een enorm gebrek aan testosteron zijn.’Ook na Movember laten sommige mannen hun snor nog even staan. ‘Mijn vriendin komt overmorgen terug uit het buitenland, kan ik haar nog even stangen’, zegt Beunder. Met het hele team samen scheren staat dan ook niet in de planning. ‘Maar ik heb duct tape in mijn tas zitten, dus we zien wel hoe de avond eindigt.’