Jullie staan niet op de oranjecamping. 'Nee, die kost wel honderd euro per nacht. We staan nu op een neutrale voetbalcamping. Heel basic, de douche is koud, maar met een shuttlebus vol Oekraïners ben je zo in de stad. Tenten, slaapzakken en matjes hoefden we niet zelf mee te nemen. De meeste koepeltentjes zijn trouwens oranje, heel meedenkend. Aangezien Nederland hier in Charkov drie wedstrijden speelt, staan er namelijk veel Nederlanders. Denen, Duitsers en Portugezen komen telkens maar een paar nachtjes, omdat hun teams op verschillende plaatsen spelen. Die Duitsers bespraken nogal luidruchtig de veldopstelling, terwijl wij in ons tentje nog lagen bij te komen van het feest na de overwinning van Oekraïne op Zweden. Maar de harde kern is hier oranje.'
Zitten jullie veel bij je tent? 'Eigenlijk nauwelijks. We slapen en ontbijten hier. Daarna douchen we, koud dus, en poetsen we onze tanden om de stad in te trekken. Daar gaan we naar het museum of naar het park. Best een leuke stad, Charkov. Rond zeven uur beginnen de wedstrijden en dan gaat iedereen naar de fanzone. Daar staan allemaal biertenten en enorm grote schermen. Je komt er allerlei nationaliteiten tegen, maar hoofdzakelijk Oekraïners. Vooral de wedstrijd van maandagavond was mooi, toen Oekraïne won van Zweden. Ik begreep dat dat de belangrijkste wedstrijd was uit de plaatselijke voetbalgeschiedenis. We hebben toen een Oekraïens shirtje gekocht en meegejuicht. Het was een enorm feest, wat nog urenlang doorging.'
En de Nederlandse wedstrijden? 'Nederland-Denemarken was klote. We hadden dat niet verwacht. We zaten in het stadion en zagen Nederland uitstekend voetballen, maar ja, die bal moet er wel in natuurlijk. We hebben op de camping zitten berekenen wat de mogelijkheden zijn om door te mogen naar de kwartfinales.'
Blijven jullie tot het al dan niet bittere einde? 'De tickets voor de terugreis zijn al geboekt. Na tien dagen is het mooi geweest. Voor ons dan, hopelijk ligt het Nederlands elftal er na dit weekend nog niet uit. Dat volg ik dan graag met vrienden, thuis in Leiden. Die wedstrijden zouden in Polen gespeeld moeten worden, en om daar nog helemaal heen te reizen is toch wat te gortig. Bovendien moet ik volgende week weer hard aan mijn scriptie werken.'
Door Marleen van Wesel