Wat is het verhaal achter De Kast?
‘De langspeelplaten uit De Kast zijn tussen 1970 en 1988 aangeschaft voor het bijvak Muziekgeschiedenis, dat toen door bijzonder hoogleraar Jan van der Veen gegeven werd. Vermoedelijk, omdat we geen volledig overzicht hebben van wat er allemaal was. Er zit ook geen systeem in de verzameling. Docenten kochten per vak wat ze nodig hadden, dus we hebben van alles wat, met de nadruk op klassieke muziek. We hebben nu nog een kwart van de oorspronkelijke collectie.’
Waar heeft De Kast al die jaren gestaan?
‘Vóór 1983 was de Afdeling gehuisvest op de zolder van Rapenburg 106, daarna verhuisde die met platencollectie naar de Doelensteeg. In 1988 werd de afdeling opgeheven en kwam De Kast bij de opleiding Geschiedenis terecht. In 2008, toen ik bij de Faculteit der Kunsten werkte, belde Geschiedenis of wij De Kast niet wilden hebben want de collectie stond daar al twintig jaar te verstoffen. Sinds 2008 staat hij in mijn werkkamer.’
Er is nog maar een kwart van de collectie over. Waar is de rest?
‘Waarschijnlijk meegenomen door studenten of docenten, maar dat weten we dus niet. Er was ook ooit een LP-fanaat die bij tijd en wijlen bij het Rapenburg langskwam om te vragen of we al wisten wat we met die platen gingen doen.’
Wilde het conservatorium in Den Haag de platen niet overnemen?
‘Nee. Die heb ik gesproken, maar waarom zou je deze uitvoeringen nog willen hebben als er talloze betere uitvoeringen op cd zijn? Dat zou alleen interessant zijn als je de geschiedenis van de uitvoeringspraktijk wil bestuderen.’
De UB in Leiden dan?
‘Nee, die waren ook niet overmatig geïnteresseerd. Het kost ook ruimte om te bewaren en ze gaan er niet per se iets mee doen, hoewel ze ook veel historische bronnen over muziek hebben. De vraag is wie de platen komt lenen of wie er wat mee gaat doen. Maar misschien verandert de UB nog van gedachten. Het is wel een stukje Leidse universitaire geschiedenis.’
Wat zijn de meest opvallende platen?
‘Nou, ik kwam twee albums van Roland Kayn tegen, ‘Elektroakustische Projekte’ en ‘Kybernetische Musik’. Die zijn revolutionair tussen al het klassiek. Dat moet betekenen dat er dus ook aandacht was voor elektronische muziek.’
Kunnen we nog muziek horen bij de tentoonstelling?
‘Misschien, maar dan wel van een cd. Iemand zei dat we een jukebox moesten neerzetten, maar dit is geen jukebox-muziek.’