Leidse universiteit het LAKtheater sluit. Een onderhandeling tussen de universiteit en stadspodia om het theater over te nemen is vastgelopen en de universiteit ziet geen mogelijkheden om het Leidse LAKtheater open te houden.
Honderden Leidenaren - hoogleraren, theaterliefhebbers, studenten - lieten zich horen door middel van een brandbrief aan de universiteit en door heel veel prachtige liefdesverklaringen aan het LAKtheater. Bekende acteurs als Nasrdin Dchar, Gijs Scholten van Asschat, Jan Rot en dansgrootheid Conny Janssen steunden het protest, omdat het theater zo'n belangrijke culturele functie vervult. Maar de universiteit bleek niet te vermurwen. Het theater is geen kerntaak, dus het kan prima dicht, of de stad dat nou erg vindt of niet.
Het is een kernmerkende opstelling van de Universiteit Leiden, die zich steeds vaker laat leiden door keiharde financiële en bestuurlijk-strategische belangen, en daarbij vergeet dat ze ook een cultureel-maatschappelijk functie heeft. Zeker ook ten opzichte van de stad waarin zij al meer dan 400 jaar diep geworteld is. Marijn Lems van STUK, de evenknie van het LAKtheater in Leuven schreef in zijn steunbetuiging voor het LAK terecht: 'Universiteitssteden als Leiden en Leuven kunnen niet zonder een plek waar innovatie op artistiek gebied een thuis vindt; de wetenschap is gebaat bij de originele perspectieven op wereld en samenleving die door kunst kunnen worden geboden.'
Door haar starre zakelijk instelling staan universiteit en de stad Leiden steeds vaker met de rug naar elkaar toe, met soms absurde taferelen tot gevolg. Zo was de universiteit niet aanwezig bij het onlangs gehouden benefietdiner voor het bedreigde Boerhaavemuseum, terwijl andere universiteiten wel aanwezig waren. Onlangs is de universiteit begonnen met het slopen van de Van der Klaauwtoren, wat belangrijk cultuur-historisch erfgoed is. Tegen de wens van de buurt en terwijl er nog geen kopers gevonden zijn voor de vrijgekomen grond. Ook verplaatst de universiteit de opleiding bestuurskunde naar Den Haag. Het is een kleine optelsom van zaken waaruit blijkt dat voor de Leidse universiteit Leiden een mooie marketingnaam is, maar meer ook niet.
Een van de redenen voor de halsstarrige opstelling van de universiteit naar de eigen stad lijkt te zijn dan de stad haar bestuurlijke afspraken over het aanleggen van een regionale tram niet nagekomen is. Maar om uit kinnesinne een gat te slaan in het Leidse culturele leven of - in bredere zin - de historische maatschappelijke banden met Leiden te ontkennen is een instituut als de Leidse uiversiteit onwaardig.
Er ligt dus een belangrijke opdracht voor de universiteit en de stad samen om partnerschap te tonen. Want zoals de stad niet zonder universiteit kan is het omgekeerde ook waar.
Laat dan het LAKtheater de symbolische plek zijn waar de banden weer worden aangetrokken. Waar Leidenaren de academische wereld betreden en waar academici zich laten inspireren. De stad wil, het gemeentebestuur wil, nu moet de universiteit nog willen. Laat de universiteit de naam Leiden waard zijn.
Pieter Kos, fractievoorzitter GroenLinks Leiden
Robbert van Heuven, woordvoerder Cultuur GroenLinks Leiden en cultuurjournalist
Eva de Bakker, woordvoerder cultuur SP Leiden
Dick de Vos, fractievoorzitter Partij voor de Dieren leiden
Daan Sloos, fractievoorzitter Leefbaar leiden
Carlijn Bergwerff, Duo-raadslid